Stal konstrukcyjna ogólnego przeznaczenia jest to stal konstrukcyjna przeznaczona wyłącznie do wykonywania konstrukcji stalowych oraz maszyn i ich podzespołów. Są to stale najniższego gatunku, a tym samym zawierają najwięcej zanieczyszczeń w sobie, takich jak: krzem, fosfor i siarkę. Produkcja takiej stali odbywa się na niskim poziomie technologicznym. Proces ten powoduje duży rozrzut zawartości węgla.

Stal konstrukcyjna ogólnego przeznaczenia nie podlega obróbce cieplnej. Cechują się niską wytrzymałością. Zaletami tej stali są: dobra spawalność i wysoka odporność na obciążenia zmienne.

Polska Norma PN-88/H-84020 stal konstrukcyjna ogólnego przeznaczenia oznacza symbolem StnS. Liczba „n” oznacza liczbę naturalną z zakresu 0 do 7 kodująca zawartość węgla. Natomiast liczba „S” (stal uspokojona) może ulec zastąpieniu przez następujące oznaczenia:

V -ograniczoną zawartość węgla
W – ograniczoną zawartość węgla, fosforu i siarki
X – stal nieuspokojoną (stal odtleniona)
Y – stal półuspokojoną.

Stal niestopowa według normy PN-EN 10020:2002(4) to te stale, których zawratość pierwiastków chemicznych jest mniejsza niż wartość graniczna, np. Si – 0,50% czy Mo – 0,08%.

Dla przykładu podajemy stale ogólnego przeznaczenia:

• St0S: stal uspokojona o zawartości węgla maksymalnie 0,23%
• St7: stal o zawartości ok. 0,55% węgla
• S235JR – według EN 10025 (JR – próba udarności w temp. +20’C – minimalna udarnościowa energia 27J).